Siostry działalność

DZIAŁALNOŚĆ

SIÓSTR ŚW. KATARZYNY DZIEWICY I MĘCZENNICY
W PARAFII ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W NOWYM DWORZE MAZOWIECKIM
w latach 1966 – 2013

Siostry ze Zgromadzenia św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy już od 47 lat pracują przy parafii św. Michała Archanioła w Nowym Dworze Mazowieckim. Początkowo zajmowały się jedynie katechizacją, zaś od 1 września 1988r. także pracą w zakrystii, natomiast od 1 września 1990r. zatrudnione są również w kancelarii parafialnej. Przez pierwsze pięć lat pracy sióstr – proboszczem parafii nowodworskiej był śp. ks. Władysław Lipiński zaś przez następne 40 lat ks. prałat Czesław Żyła. Obecnie od 2-ch lat proboszczen tejże parafii jest ks. kanonik Andrzej Kwiatkowski. Kiedy ks. proboszcz Czesław Żyła dowiedział się w Kurii Metropolitarnej w Warszawie o przybyciu do Łomianek sióstr katarzynek, od razu zwrócił się do nich z prośbą o przyjęcie pracy katechetycznej w jego parafii.

Zarząd Prowincjalny Sióstr Katarzynek ustosunkował się pozytywnie do tej prośby i jako pierwszą katechetką była S.M. Anastazja 
Kowalewska. Uczyła Ona religii klasy od I do IV ze szkół nr 1 i nr 2 oraz przed-szkolaki. W pierwszym roku pracy uczyła w bardzo skromnych warunkach. Dzieci umieszczone były w dwóch małych pokoikach zaś Siostra stała między pokoikami i uczyła religii. W drugim roku warunki nauczania nieco się poprawiły poprzez urządzenie salki katechetycznej w budynku parafialnym, znajdującym się w pobliżu kościoła, dziś już nie istniejącym. Siostra Anastazja pracowała jako katechetka w Nowym Dworze Mazowieckim przez 3 lata. W sierpniu 1969 roku została przeniesiona do Braniewa a na Jej miejsce przybyła S.M. Magdalena Krebs.
W pierwszych dwóch latach pracy, Siostra Magdalena, podobnie jak Siostra Anastazja, uczyła religii klasy od I do IV z obydwu szkół nowodworskich. Liczba dzieci stale wzrastała i Siostra uczyła już tylko klasy od I do III z obydwu szkół. Pomimo to, miała tygodniowo ponad 30 godzin lekcyjnych. Poza tym, w każdą niedzielę po Mszy św. dziecięcej, prowadziła lekcje religii dla dzieci w wieku przedszkolnym, a o godzinie 12-tej katechezę przgotowawcza do I Komunii św. dla dzieci opóżnionych w rozwoju oraz dla dzieci z rodzin wojskowych z Modlina, Kazunia i Dębiny. Dzieci te z różnych powodów, szczególnie politycznych, nie mogły uczęszczać na lekcje religii w swoich parafiach. Ksiądz proboszcz Czesław Żyła dostrzegł, że warunki w których odbywa się katecheza trzeba ulepszyć, gdyż pomieszczenia są zbyt ciasne. Wówczas rozpoczął budowę nowego domu parafialnego, w którym m.in. miały być urządzone większe i wygodniejsze salki kateche-tyczne. W związku z rozbudową miasta i stałym wzrostem liczby wiernych i dzieci, trudno było jednej siostrze katechetce sprostać obowiązkom, które na nią spadły. W tej sytuacji dnia 15.04.1976r. ks. proboszcz zwrócił się do Zarządu Prowincjalnego Sióstr św.K atarzyny w Braniewie z prośbą o przydzielenie, od nowego roku szkolnego 1976/1977, trzech Sióstr do pracy duszpasterskiej w Jego parafii. Ponadto prosił, aby Siostry zamieszkały już na stałe w Nowym Dworze Mazowieckim w mieszkaniu przeznaczonym dla Nich w nowo powstałym budynku parafialnym. Zarząd Prowincjalny odpowiedział pozytywnie na prośbę ks. proboszcza. Po uzyskaniu zgody Zarządu Generalnego Zgromadzenia w Grottaferrata (Rzym) oraz Jego Eminencji Ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Ordynariusza Warszawskiego – erygowano dnia 23.08.1976r. nowy Dom Zakonny Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy w Nowym Dworze Mazowieckim. W skład pierwszej Wspólnoty Zakonnej weszły trzy Siostry: S.M.Chryzostoma Palmowska – katechetka i odpowiedzialna za wspólnotę, S.M. Karolina Gawryś – katechetka oraz S.Maria Bojarowicz, która uczęszczała do junioratu międzyzakonnego w Warszawie i pomagała Siostrom katechetkom w przygotowaniach pomocy katechetycznych. Od nowego roku szkolnego 1976/1977 siostry objęły dwa etaty katechetyczne oraz prowadziły chórek dziecięcy i bielanki.
Siostry mieszkały w budynku parafialnym przez sześć lat. Dnia 27 listopada 1982r. przeprowadziły sie do domu przy ulicy Partyzantów 21, który nabyły na własność. Ponieważ domten był bardzo małyi nie przystosowany do potrzeb życia zakonnego, postanowiono go zburzyć i wybudować nowy. Budowa domu trwała ponad dwa lata (1987-1989), zaś nadzór nad budową ze strony Zgromadzenia powierzono S.M. Rafaeli Szymańskiej. Jej też zlecono odpowiedzialność za wspólnotę zakonną w Nowym Dworze Mazowieckim, gdyż dotychczasowa siostra odpowiedzialna S.M. Chryzostoma Palmowska została mianowana mistrzynią nowicjatu prowincji polskiej i po jedenastu latach pracy katechetycznej w Nowym Dworze Mazowieckim musiała rozstać się ze swoimi “ukochanymi dziećmi” i prze- prowadzić się do Braniewa.
Na czas budowy nowego domu siostry ponownie zamieszkały w domu parafialnym przy ul. Warszawskiej 1. Po ukończeniu budowy, Jego Eminencja Ks. Kardynał Józef Glemp, dnia 1 lipca 1989 roku dokonał poświęcenia nowego budynku mieszkalnego Sióstr św. Katarzyny w Nowym Dworze Mazowieckim oraz kaplicy zakonnej pw. Matki Boskiej Częstochowskiej. Od tej pory, wspólnota sióstr mieszka we własnym domu Zgromadzenia przy ulicy Partyzantów 21. W sierpniu 1989 roku S.M. Rafaela Szymańska po spełnieniu swojego zadania w Nowym Dworze Mazowieckim, powróciła do pracy pielęgniarskiej w Domu Opieki Społecznej dla Dzieci Niepełnosprawnych w Bisztynku. Odpowiedzialność za wspólnotę sióstr przejęła siostra S.M.Alicja Śpiewak, przebywająca w tejże wspólnocie od 1983 roku. Jednakże zadanie to spełniała zaledwie jeden rok, gdyż w sierpniu 1990 roku została przeniesiona do nowo powstałej wspólnoty zakonnej przy konkatedrze w Olsztynie.
Dnia 1 września 1990 roku przybyła do Nowego Dworu Mazowieckiego S.M. Krzysztofa Bielawska, która poza odpowiedzialnością za wspólnotę sióstr i domu zakonnego, objęła także pracę w kancelarii parafialnej. W okresie 42 lat pracy w tejże parafii, poza dziewięcioma siostrami, wspomnianymi tu już imiennie, pracowały w Nowym Dworze Mazowieckim jako katechetki, kancelistki i zakrystianki, jeszcze 30 inne siostry ze Zgromadzenia św.Katarzyny. Były to: