Na niedzielę 25 września 2016 roku
Drodzy Bracia i Siostry,
Dzisiejsza liturgia Słowa ukazuje dwie postawy, którymi w życiu może kierować się człowiek. Księga proroka Amosa mówi o ludziach beztroskich, skupionych na korzystaniu z luksusów, przyjemności i bogactwa; zaś apostoł Paweł zaleca życie oparte o konkretny system wartości. Podobną konfrontację ukazuje ewangeliczna przypowieść o bogaczu i Łazarzu – wzmocniona przez Jezusa przesłaniem: od wyboru postawy zależy nie tylko doczesność, ale przede wszystkim wieczność. Powodzenie czy niedola są istotnym wymiarem doczesności – ale nie są wyznacznikiem wieczności. Wieczność każdego z nas jest uzależniona od tego, w jakim duchu będziemy przeżywać przypadającą nam w udziale doczesność.
Słysząc tekst pierwszego czytania może niejednemu z nas przypomniały się słowa Papieża Franciszka, które padły podczas wieczornego czuwania modlitewnego w Kampusie Miłosierdzia w Brzegach.
Ojciec Święty mówił o paraliżach współczesności a obrazem przywołującym tamto spotkanie z młodzieżą stało się wyrażone przez Papieża ostrzeżenie, by nie mylić szczęścia z kanapą. Zamiast przeżywać życie z perspektywy kanapy Ojciec Święty radził, by iść przez nie w wyczynowych butach.
Obrazy, które pozostają w pamięci i przywołują kolejne treści papieskiej wypowiedzi to jeden ze szczególnych znaków Światowych Dni Młodzieży, które przeżywaliśmy w lipcu w Krakowie. Bogactwo i wielowymiarowość przesłania tamtych dni będą do nas z pewnością niejednokrotnie powracały. Bo Światowe Dni Młodzieży w Polsce były niewątpliwie darem dla każdego z nas.
Podczas Eucharystii kończącej Światowe Dni Młodzieży w Rio de Janeiro świat dowiedział się, że na spotkanie w roku 2016 został wybrany Kraków. Odczuwaliśmy ogromną radość, ale świadomości wyróżnienia od początku towarzyszyło poczucie odpowiedzialności za przygotowania i przebieg tego wydarzenia. Kościół w Polsce praktycznie od razu rozpoczął trzyletnie przygotowania – na poziomie krajowym, diecezjalnym i parafialnym.
W naszej Diecezji powołane zostało Diecezjalne Centrum Światowych Dni Młodzieży; dla usprawnienia przygotowań i koordynacji wszelkich spraw organizacyjnych Diecezja została podzielona na dziewięć Rejonów. Według pierwotnych szacunków oczekiwaliśmy około 10.000 pielgrzymów.
W ciągu trzech lat przygotowań troska organizatorów o przebieg Dni w Diecezji oraz udział naszych gości i diecezjan w spotkaniu w Krakowie przełożyła się na setki spotkań, tysiące godzin „burzy mózgów” i konkretnej pracy ponad tysiąca wolontariuszy. Bez tych ostatnich, bez autentycznego zaangażowania młodych, księży i sióstr zakonnych nie udałoby się Światowych Dni Młodzieży w naszej Diecezji przeprowadzić tak sprawnie i w oparciu o tak bogaty program. Dziękuję za Wasze zaangażowanie i poświęcenie. Dziękuję jakże wielu osobom, które wykonały tytaniczną, choć niewidoczną pracę.
W sposób szczególny wypełnia się w Waszym życiu zapewnienie Chrystusa: „… Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” (por. Mt 6,4).
Ostatecznie podczas tygodnia Dni w Diecezji w 70. parafiach gościliśmy 3.500 młodych ze wszystkich kontynentów. To mniej, niż się spodziewaliśmy i na przyjęcie których byliśmy przygotowani. Powodów zmniejszonej liczebności pielgrzymów było kilka – kryzysy finansowe w krajach Ameryki Południowej, zagrożenia i strach w Europie Zachodniej. Z tego powodu niektóre rodziny lub nawet całe parafie nie miały szansy przyjąć pielgrzymów, choć szczerze tego oczekiwały
Pragnę serdecznie podziękować wszystkim rodzinom, które otworzyły swoje serca i domy dla pielgrzymów. To dzięki Wam młodzi świata mogli doświadczyć tradycyjnej polskiej gościnności, poznać naszą duchowość, doświadczyć wspólnoty.
Dziękuję za programy parafialne, które przygotowaliście dla gości, za zorganizowane dla pielgrzymów wyjazdy, spotkania, pikniki, za wspólną modlitwę i serdeczną wrażliwość na ich potrzeby.
Nie byłoby możliwe zrealizowanie tak wielkiego przedsięwzięcia bez zaangażowania i życzliwości władz oraz służb różnego szczebla i rodzaju. Jako Biskup Warszawsko-Praski dziękuję władzom samorządowym, bez współpracy z którymi bezpieczne przeprowadzenie tych wydarzeń byłoby niemożliwe. Dziękuję wszystkim służbom państwowym, policji, straży miejskiej, pożarnej, służbom medycznym. Nie sposób wyliczyć wszystkich, którzy dołożyli swoją cegiełkę do tego dzieła.
Zwieńczeniem Światowych Dni Młodzieży w Diecezji było wydarzenie centralne – Festiwal Narodów, odbywający się na terenie Wyższego Seminarium Duchownego w Tarchominie. Kilkanaście tysięcy młodych – goście z całego świata oraz diecezjanie – zgromadziło się, by dzielić radość powszechności Kościoła, doświadczyć uniwersalności Ewangelii, podziękować sobie za możliwość spotkania, przeżyć posłanie na Światowe Dni Młodzieży w Krakowie. Tamto lipcowe wydarzenie było prawdziwym świętem dla całej Diecezji.
Na każdym etapie przygotowań doświadczaliśmy intensywności łaski Bożej działającej w sercach i przejawiającej się w podejmowanych działaniach. Takim doświadczeniem jednogłośnie dzielili się wszyscy zaangażowani w przygotowania do Światowych Dni Młodzieży.
Niech ono zapadnie w nas głęboko, niech nadal kształtuje serca i pozostanie jako najcenniejszy dar Światowych Dni Młodzieży w Polsce i w Diecezji Warszawsko-Praskiej.
Przyjmijcie Boże błogosławieństwo obejmujące wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do pomyślnego przebiegu Światowych Dni Młodzieży, by żyli w blasku Miłosierdzia Bożego.
Wasz Biskup Henryk